Akademia Lubrańskiego

Akademia Lubrańskiego powstała w latach 1518-1530 i była jednym z pierwszych przykładów renesansu w Poznaniu. Trzypiętrowy gmach podparty jest w narożnikach masywnymi skarpami. Całość licowana jest cegłą. Do wnętrza prowadzi renesansowy portal, wykonany w piaskowcu.
Po jego lewej stronie znajduje się herb „Godziemba” należący do fundatora – Jana Lubrańskiego.
Obecnie budynek, służy jako Muzeum Archidiecezjalne. Wystawy stałe i czasowe zorganizowane są na trzech piętrach.W jego salach podziwiać można kolekcje drogocennych monstrancji, zbiory portretów trumiennych oraz rzeźby sakralne – wykonane w drewnie.

Historia

1519 – biskup Jan Lubrański zakłada kolegium
1529 – dziekanem wydziału humanistycznego zostaje wybitny działacz reformacyjny Krzysztof Hegendorfer
1535 – nowy rektor Grzegorz Snopek z Szamotuł rezygnuje ze zdobyczy renesansu i powraca do średniowiecznych metod nauczania
1562 – biskup Andrzej Czarnkowski sprowadza, związanego z kontrreformacją Benedykta Herbesta,drugi okres rozkwitu
1571 – do Poznania sprowadzeni zostają jezuici, których kolegium sieje się poważną konkurencją dla Akademii Lubrańskiego
1780 – Komisja Edukacji Narodowej łączy AL z Kolegium Jezuickim, tworząc Wojewódzką Szkołę Wydziałową
1898 – w budynku akademii powstaje Muzeum Archidiecezjalne